Að pissa í skóinn sinn – með risa skattahækkun
Eins og alþjóð veit lauk fyrstu umræðu um frumvarp vinstri stjórnarinnar um hækkun skatta á sjávarútveg á mánudaginn.
Lokahnykkur umræðunnar, sem átti sér stað á laugardaginn, varð með nokkrum hrykkjum, skrykkjum og rúmlega ráðlögðum dagsskammti af klaufagangi, þegar fundi var frestað í tvígang á meðan forseti gerði tilraun til að smala stjórnarliðum í hús til atkvæðagreiðslu en veðrið reyndist of gott og áhugi stjórnarliða of lítill til að láta sig hafa það að mæta til fundar.
Kannski eðlilega þegar haft er í huga að fjármálaráðherra sjálfur, sem gegndi ráðherradómi fyrir atvinnuvegaráðherra, lét ekki sjá sig, þrátt fyrir að vera í húsi.
Segist nú hafa forgangsraðað því að mæta á peppfund Viðreisnar í húsakynnum Alþingis í stað þess að mæta á þingfund, sem forseti hafði þó kallað eftir að hann gerði.
Það er svo sérstakt rannsóknarefni að ráðherrann hafi sett forseta Alþingis í þá stöðu að hafa ítrekað upplýst á þingfundi að ráðherrann, Daði Már Kristófersson, væri væntanlegur í þingsal, sem hann var svo alls ekki.
En svo er spurt: af hverju er Miðflokkurinn á móti því að hækka veiðigjöldin?
Stutta svarið er að Miðflokkurinn er bara alls ekkert á móti því að fleiri krónur renni í ríkissjóð vegna veiðigjalda, en það þarf að gerast á grundvelli aukinnar verðmætasköpunar, sem getur meðal annars, en ekki eingöngu, komið til með auknum rannsóknum sem bæta stöðu þeirra sem ráðleggja þeim sem taka endanlegar ákvarðanir um magn veiðiheimilda og fleira.
Miðflokkurinn lætur heildarhagsmuni, köllum það almannahagsmuni, ganga framar öðru. Það er best gert með því að tryggja að heildarskattspor sjávarútvegsins verði sem stærst, ekki að tiltekinn hluti þess vaxi á kostnað heildarinnar, eins og Viðreisn leggur nú til.
Það er nefnilega eins og að pissa í skóinn sinn að hækka veiðigjöld um segjum 10 milljarða, ef aðrar skatttekjur af sjávarútvegi lækka um þá tölu og rúmlega það vegna aðgerðarinnar.
Staða sjávarútvegssveitarfélaga, sem öll sem eitt hafa lýst yfir áhyggjum af málinu, liggur fyrir. Afstaða þeirra er stunda nýsköpun tengda sjávarútvegi liggur fyrir og er öll á einn veg. Aukinn þrýstingur á samþjöppun blasir við.
Áhyggjur okkar í Miðflokknum af áhrifum frumvarpsins á fiskvinnslur, þar sem vel launuðum störfum er stefnt í hættu, hafa legið fyrir frá fyrstu þingræðu, enda er samþætting veiða og vinnslu kjarnaatriði í þeirri miklu verðmætasköpun sem á sér stað í sjávarútvegi. Þetta og miklu fleira er okkur nægjanleg staðfesting þess að vegferð ríkisstjórnarinnar er ekki til þess fallinn að verja almannahagsmuni, heldur sérhagsmuni, í þessu tilviki sérhagsmuni Viðreisnar.
Bergþór Ólason, þingflokksformaður Miðflokksins
Greinin birtist fyrst í Morgunblaðinu 14. maí 2025
