Greinar og pistlar

Það er merki um sterka málefnastöðu Miðflokksins þegar andstæðingar hans í stjórnmálum hoppa á vagna sem flokkurinn hefur dregið all lengi oftast einn. Er þakkarvert og styrkur að því að aðrir taki undir málefni sem barist hefur verið fyrir um árabil. En það er líka merki um hugmyndafátækt og kjarkleysi pólitískra andstæðinga þegar þeir stökkva til og þramma braut sem aðrir hafa rutt.

Morg­un­blaðið birti í liðinni viku und­ar­lega út­sölu­frétt á forsíðu. Þar var sagt frá stolt­um um­hverf­is-, orku- og lofts­lags­ráðherra sem hafði þá að eig­in sögn sparað rík­is­sjóði 450 millj­ón­ir króna við kaup á slóvakís­k­um af­láts­bréf­um vegna skuld­bind­inga Íslands í tengsl­um við Kýótó-bók­un­ina svo­kölluðu. Kerf­is­fólkið kall­ar þetta víst kol­efnisein­ing­ar.

Þegar við hugsum um þriðja heims ríki dettur mönnum líklega Ísland alls ekki í hug. Líklega myndi fæstum láta sér detta til hugar að setja Ísland í þann hóp ríkja.